Za nieprzyjemny zapach zgniłych jaj w wodzie odpowiada najczęściej obecny w niej siarkowodór. W zależności od źródła siarkowodoru w wodzie, problem rozwiąże montaż odżelaziacza i odmanganiacza wykorzystującego wstępne napowietrzanie wody lub anoda tytanowa na zbiorniku wody ciepłej i okresowe przegrzewanie instalacji.
Spis treści:
- Siarkowodór (zapach zgniłych jaj) w wodzie – co warto wiedzieć?
- Dlaczego należy usuwać siarkowodór z wody?
- Technologie usuwania siarkowodoru z wody
- Jak usunąć siarkowodór (zapach zgniłych jaj) z wody – podsumowanie
Siarkowodór (zapach zgniłych jaj) w wodzie – co warto wiedzieć?
Zapach to jeden z podstawowych parametrów fizykochemicznych wody, umożliwiający organoleptyczną ocenę jej jakości oraz zdatności, zarówno do spożycia jak i do celów użytkowych. Zapach odbiegający od normy wiąże się zazwyczaj z obecnością niektórych zanieczyszczeń. Właśnie dlatego, istotnym aspektem uzdatniania kranówki pozostaje wiedza, jak usunąć nieprzyjemny zapach wody. Choć przyczyny anomalii bywają różne, jednym z najczęściej występujących problemów jest zapach zgniłych jaj wodzie. Winę za to ponosi siarkowodór.
Skąd się bierze siarkowodór (zapach zgniłych jaj) w wodzie?
Siarkowodór (o wzorze H2S) to nieorganiczny związek chemiczny, który powstaje w wyniku połączenia siarki i wodoru. W wodach naturalnych jego obecność ma pochodzenie mineralne lub organiczne i wynika zazwyczaj z rozkładu białek w warunkach beztlenowych.
Siarkowodór w wodzie najczęściej występuje w postaci rozpuszczonego gazu, który nadaje cieczy charakterystyczny zapach zgniłych jaj. Temu zjawisku może również towarzyszyć niewłaściwy smak cieczy.
Zapachowi zgniłych jaj zazwyczaj towarzyszy żelazo w wodzie, podwyższone stężenie manganu, amoniak, zwiększona mętność, a nawet zanieczyszczenia mikrobiologiczne.
Amoniak wychwytuje z wody tlen, co może skutkować pojawieniem się w wodzie bakterii beztlenowych produkujących siarkowodór. Brak tlenu w wodzie (lub jego niska zawartość) oraz niski potencjał redoks sprzyjają również szybkiemu namnażaniu bakterii redukujących siarczany obecne w wodzie. W wyniku zachodzących reakcji w warunkach beztlenowych powstaje zapach zgniłych jaj.
Dlaczego należy usuwać siarkowodór z wody?
Siarkowodór wykazuje drażniące działanie dla oczu oraz błony śluzowej dróg oddechowych. W przypadku wysokie stężenia, może dojść do znieczulenia zmysłu węchu, poważnych problemów oddechowych, uszkodzenia centralnego układu nerwowego, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. Lżejsze zatrucia siarkowodorem objawiają się poprzez drapanie w gardle, kaszel, podrażnienie spojówek, mdłości oraz wymioty. Przy długotrwałym narażeniu na siarkowodór (nawet niewielkie stężenia) można obserwować bóle i zawroty głowy, szybkie męczenie się, nudności oraz zmiany zapalne układu oddechowego.
Ze względu na znaczne pogorszenie parametrów organoleptycznych, usuwanie siarkowodoru z wody jest konieczne w przypadku cieczy wykorzystywanej do celów spożywczych, ale siarkowodór wykazuje również właściwości korozyjne. Może się utleniać do żrącego kwasu siarkowego, który negatywnie oddziałuje na instalacje oraz zbiorniki magazynujące wodę oraz wszelkie elementy wykonane z miedzi, żelaza, a nawet betonu. Stosowanie skutecznych działań zapobiegawczych oraz wiedza jak usunąć siarkowodór z wody wymaga niekiedy szerszego spojrzenia na parametry fizykochemiczne kranówki. W celu dobrania optymalnej metody uzdatniania, warto poprosić o pomoc eksperta.
Technologie usuwania siarkowodoru z wody
Zapach zgniłych jaj może występować tylko w wodzie ciepłej albo tylko w wodzie zimnej. W zależności od tego, należy podjąć stosowne działania.
Usuwanie siarkowodoru z wody zimnej – przegląd rozwiązań
W sytuacji, gdy zapach zgniłych jaj dotyczy wody zimnej, warto przeprowadzić fizykochemiczne badania wody w celu sprawdzenia ilości żelaza i manganu.
Jeśli siarkowodór w wodzie towarzyszy podwyższonym stężeniom żelaza i manganu, rekomenduję montaż odżelaziacza i odmanganiacza wykorzystującego wstępne napowietrzanie wody.
Piotr Pisarski
W procesie napowietrzania woda jest wzbogacana w dużą ilość tlenu, dzięki czemu siarkowodór zostaje utleniony do form nieszkodliwych siarczanów. Dodatkowym plusem takiego rozwiązania jest eliminacja zagrożenia w postaci bakterii beztlenowych.
W przypadku klasycznych rozwiązań napowietrzanie wody przebiega z zastosowaniem aspiratora (zwężka napowietrzająca, napowietrzacz wody lub sprężarka bezolejowa do napowietrzania wody), który instaluje się przed hydroforem bezprzeponowym. Klasyczne odżelaziacze wody poradzą sobie nawet z bardzo dużymi przekroczeniami zanieczyszczeń oraz przy wysokim zapotrzebowaniu na wodę. W tej kategorii urządzeń świetnie sprawdza się seria Ecoperla Sanitower. Woda jest wstępnie napowietrzana, dzięki zewnętrznemu aeratorowi, przy czym w zestawie musi znajdować się ocynkowany zbiornik hydroforowy.
Alternatywą dla właścicieli zbiorników przeponowych są odmanganiacze i odżelaziacze wody z wbudowaną komorą sprężonego powietrza. Pod tym kątem, wśród osób korzystających z wody z własnego ujęcia świetne opinie zbiera Ecoperla Oxytower. To nowatorski i zajmujący niewiele miejsca odżelaziacz i odmanganiacz wody, który pozwala wyeliminować uciążliwy problem nadmiaru żelaza i manganu w wodzie. W procesie filtracji dodatkowo usuwany jest także siarkowodór.
Usuwanie siarkowodoru z wody ciepłej – przegląd rozwiązań
Sporo wątpliwości w kwestii jak usunąć zapach zgniłych jaj z wody pojawia się wówczas, gdy zimna kranówka nie wykazuje żadnych anomalii. Jeśli problem pojawia się tylko w przypadku wody gorącej, prawdopodobnej przyczyny takiego stanu rzeczy należy szukać w instalacji podgrzewającej wodę. W takim przypadku, siarkowodór prawdopodobnie występuje w w podgrzewaczu wody lub w rzadko używanych odcinkach rur instalacji. Taka sytuacja wymaga, aby w pierwszej kolejności zlokalizować źródło powstawania siarkowodoru.
Zazwyczaj winę ponosi sam podgrzewacz, dlatego przed przystąpieniem do działania rekomenduję lekturę zaleceń producenta, które są ujęte w instrukcji obsługi urządzenia.
Piotr Pisarski
Bakterie beztlenowe, które rozwijają się na anodach magnezowych, powodują wydzielanie siarkowodoru do wody. Na szczęście, często nie są to duże ilości zagrażające ludzkiemu zdrowiu.
Standardowe postępowanie w przypadku usuwania siarkowodoru z wody obejmuje przechorowanie instalacji (mające na celu zneutralizowanie siarkowodoru i redukcję bakterii beztlenowych), wymianę anody magnezowej na nową lub instalację anody tytanowej oraz okresowe przegrzewanie instalacji.
Jak usunąć siarkowodór (zapach zgniłych jaj) z wody – podsumowanie
Zapach zgniłych jaj w wodzie, za który odpowiada siarkowodór, to sygnał ostrzegawczy dla potencjalnego użytkownika takiej cieczy. Choć problem dotyka głównie właścicieli studni, może się zdarzyć również w przypadku wody z sieci. Aby kranówka była zdatna do spożycia i celów użytkowych, należy zidentyfikować źródło siarkowodoru oraz zweryfikować towarzyszące mu zanieczyszczenia fizykochemiczne i mikrobiologiczne. W zależności od temperatury wody stosuje się różne technologie usuwania siarkowodoru. Wybierając metodę uzdatniania wody, postaw na sprawdzone rozwiązania, które gwarantują optymalne właściwości kranówki dla całej rodziny.
